در روزهای ۲۶ و ۲۷ بهمن ماه در قم شاهد برگزاری همایشی بودیم که دهمین دوره از سلسله ای با همین عنوان بود که در واقع میزبان آن فرهنگستان علوم پزشکی واقع در وزارت بهداشت است و امسال توفیق میزبانی به قم داده شده بود .
در قم با مشترک نمودن دانشگاه جامع المصطفی (ص) ، عنوان رویکرد بین الملل نیز به این همایش داده شد .
اولین سخن اینکه دوستان و همکاران قابل توجهی برای این همایش زحمت کشیده بودند تا خوب و آبرومند برگزار شود که الحمدلله چنین هم بود ، معمولا برگزاری آبرومندانه یک مراسم از نظر ما یعنی تشریفات و ظواهر امور درست و زیبا باشد ، از این بابت مراسم قابل قبولی بود و به هر صورت چون کارکرد در امور قرآنی موضوعیت خودش را دارد ، بنده به سهم خود به دوستان درگیر مراسم خداقوت می گویم ، خسته نباشید و اجرتان با خود قرآن و صاحب آن.
اما در ادامه لازم است به نقاط قوت و ضعف این همایش اشاره شود تا در آینده هر چه بهتر و موثر تر برگزار گردد .
به نظر حقیر ، حاشیه و تشریفات مراسم بیش از متن و محتوا بود ، یعنی این افتتاحیه و اختتامیه می‌بایست برای یک رویداد حداقل یک هفته ای بود نه دو روزه.
در این دو روز هم چند موضوع پر حجم بعنوان متن همایش تعیین شده بود که عنوان کارگروه بر آن گذاشته شده بود و در همایش به آنها پنل گفته میشد(که خود این الفاظ فرنگی در داخل یک همایش قرآنی جای تامل دارد) ،اما عملا در زمان حضور آن کارگروه ، با توجه به ضیق وقت عمده مطالب آماده شده مطرح نمیشد و صرفا بخش کوچکی عنوان می گردید .
ضمن آنکه عنوان کارگاه نیز اشتباه بود یا اینکه اشتباه برگزار شد چرا که وقتی می گوییم کارگاه یعنی شرکت کنندگان به گروه هایی تقسیم شده و هر کدام یک کارگروه تشکیل دهند و در آنجا همه درگیر موضوع شوند و محصولی داشته باشند که ممکن است تصمیمات یا طرح هایی باشد و نهایتا در صحن آن همایش نتیجه آن کارگروه ها بصورت خلاصه ارائه شود .
اما در این همایش همه شرکت کنندگان یک جا بودند و همه مستمع بودند و آنجه بعنوان کارگروه بود نیز در ملاء عام بود و دیگر نیازی هم به ارائه جمع بندی نداشت .
اما مهمترین موضوع همان محتوای همایش است که به نظر حقیر آن وزن مورد انتظار را نداشت .
شخصا در کارگروه ترویج تلاوت شرکت کرده بودم که این کارگروه ۹ نفر عضو از پیش تعیین شده داشت .
دو نفر خانم عضو این کارگروه ، یک خانم حافظ کل که از مفاخر جامعه پرستاری بودند و یک خانم حافظ کل که از مفاخر جامعه پزشکی ، نفر اول به دو مبحث قرآنی اشاره نمودند که به نظرم در موضوع خود که نگاه علمی به برخی آیات قرآن بود ، از سطح مورد توقع خیلی پایین تر بود و نفر دوم نیز صرفا سخنرانی کردند .
از این دو بزرگوار خیلی بهتر میشد بهره برد ، مثلا آن خانم پرستار می‌توانست در یک کارگروه زنانه ، از روایات قرائت که خود مسلط یود برای افراد کارگروه بگوید و تلاوت کند و آنها را ترغیب به ورود به این رشته نماید و نتیجه آن بعنوان مثال ایجاد یک کلاس آموزشی در دانشگاه علوم پزشکی قم گردد .
در ادامه دو نفر دیگر از آقایان این گروه صحبت کردند ، استاد موسوی که فیزیوتراپیست بودند و آفای دکتر قربانی که خودشان هم صحه گذاشتند بحث آقای موسوی در واقع آغاز بحث اصلی بوده که خیلی مختصر گفته شده و ضیق وقت باعث شده آنچه مد نظر هست ارائه نشود و الباقی نفرات هم مجال صحبت نیافتند .
به نظر حقیر هم اگر نیم وقت افتتاحیه به همبن استاد داده میشد، محتوای همایش خیلی بیشتر بود .
در این گروه یک تلاوت بسیار زیبا هم از یک قاری ممتاز و دندانپزشک داشتیم که اگر چه کوتاه بود ولی خیلی عالی و زیبا بود .
اگر در این همایش به جای افتتاحیه و اختتامیه، یک در میان چنین تلاوت هایی از اساتید قرانی علوم پزشکی داشتیم ، باز هم وزن همایش بیشتر میشد و حاضرین را از لذت شنیدن صوت خوش الحان قرآن بهره مند میگرداتد .
در مورد رویکرد بین المللی در عنوان همایش نیز جای تامل است ، صرف اینکه جامع المصطفی ص در برگزاری همایش سهیم شود و مدعو داشته باشد نمی‌شود گفت رویکرد بین الملل .
رویکرد بین الملل یعنی مدعوینی از جامعه پزشکی در امور قرآنی از کشورهای دیگر در این مراسم بودند که محصول مراسم بین المللی باشد.
در مجموع چنین تشریفات و مراسمی در این زمان را بیشتر میشد تجلیل از خادمان قرآن نامید که اگر چنین میشد هم قضیه متفاوت بود و نوع مدعوین هم متغیر .
در خاتمه چنانچه عرض شد زحمت دست اندرکاران قابل تقدیر است چون در راستای قرآن بوده است لکن در مورد محتوای این سلسله همایش ها لازم است توجه بیشتری شود ، پیشنهاد حقیر این است که از همین الان موضوعات همایش سال بعد مشخص شده ، کارگروه ها در دانشگاه های مختلف تعیین شوند و فعالیت خود را شروع کنند و این همایش سالانه بشود محل گزارش کار و تقدیر از دست اندرکاران امور قرآنی در وزارت بهداشت و میزبان هم صرفا وظیفه میزبانی و تشریفات را داشته باشد .
در قم بعنوان ام القرای جهان اسلام ، پیشنهاد می‌شود کرسی های تلاوت تشکیل و تقویت شود ، کلاس آموزشی تلاوت و قرائت جزء آموزش های حین خدمت دانشگاه تشکیل شود و هر از چندگاهی در کرسی های تلاوت ، هنرجویان هنر خود را به نمایش بگذارند .
کلاس های تفسیر و مسابقات حفظ سوره های کوتاه هم می‌تواند شرکت کنندگان قابل توجهی از دانشجویان و کارکنان داشته باشد .
برای فرزندان کارکنان نیز می‌شود برنامه های قرآنی و آموزش هایی داشت .
امید است انتقادهای حقیر خاطر قرآن دوستان و قرآن پژوهان را آزرده ننماید ، غرض صرفا اعتلای فرهنگ قرآنی است و بهره وری بیشتر فعالیت خادمین قرآن.
غلامرضا قدمی – قم المقدسه ، ۲۸ بهمن ۱۴۰۱
